[:nl]
Spanje mag van geluk spreken dat zij als land bij die landen horen die altijd een plaatjes hebben in de finale, net zoals Groot Brittannië, Frankrijk, Duitsland en Italië. Was dat niet het geval dan had het wel vaker kunnen voorkomen dat de vertegenwoordiging van het land niet verder zou komen dan de voorrondes, iets wat helaas ook vaker gebeurd met Nederland.
Spanje doet steevast elk jaar mee als deelnemer van een van de grote Europese landen die altijd in de finale staan. Spanje heeft dan ook altijd de mogelijkheid om het Eurovisiesongfestival te winnen, iets wat overigens nog maar weinig is voorgekomen. Spanje doet al sinds 1961 gedurende meer dan 50 jaar elk jaar mee met het Eurovisiesongfestival. Het land wist tweemaal in al die jaren het festival te winnen, te weten in 1968 met het lied van Massiel “La, la, la” en in 1969 Salomé met het lied “Vivo cantando”. Deze laatste overwinning moest echter gedeeld worden met Nederland, Frankrijk en Groot Brittannië.
Het Eurovisiesongfestival heeft slechts eenmaal op Spaanse bodem plaatsgevonden, in 1969 na de overwinning van Massiel in het jaar daarvoor. Deze finale vond toen plaats in het Teatro Real in Madrid waarbij het decor werd ontworpen door niemand minder dan Salvador Dalí. Dit songfestival ging de geschiedenisboeken in als het enige festival dat meerdere winnaars kende. Naast Frankrijk, Nederland en het Verenigd Koninkrijk, zegevierde ook Spanje zelf weer. Het was voor het eerst dat een land tweemaal op rij het songfestival won.
Enkele leuke feiten over Spanje’s deelname aan het songfestival.
Slechts driemaal in de geschiedenis van het Eurovisiesongfestival mocht een deelnemer het nogmaals proberen na een valse start. Twee van deze keren was Spanje erbij betrokken. In 1990 lukte het de zusters Azucar Moreno om het podium op te lopen zonder dat de achtergrondmuziek meedeed waardoor de zusters als idioten op het podium stonden. In 2010 werd het lied “Algo Pequenito” van Daniel Dignes onderbroken door de streaker Jimmy Jump waarna het lied opnieuw werd uitgevoerd.
Er wordt gezegd dat de enige keer dat Spanje alleen het songfestival wist te winnen in 1968 met het lied “La la la” van zangeres Massiel, de Generaal Franco, die Spanje toen in een ijzeren greep had, stemmen heeft gekocht om Spanje als laatste te laten eindigen. Dit is echter nooit bewezen.
Spanje heeft ook de eer om het land te zijn met de meeste nul-punten ooit, te weten vier keer: in 1962 Victor Balaguer met “Llamame”, in 1965 Conchita Bautista met “Que bueno, que bueno”, in 1983 Remedios Amaya met “Quien maneja mi barca” en in 1999 Lydia met “No quiero escuchar”.
Net zoals andere landen wist ook Spanje freaks naar het songfestival te sturen zoals in 2008 toen Spanje de komiek Rodolfo Chikilicuatre (niet zijn echte naam) met het lied “Baile el chiki-chiki” naar het songfestival stuurde. De man met de plastic gitaar, nep danseresjes en vals Elvis haar wist echter niet verder te komen dan de 16eplaats met 55 punten.
Dit jaar moet de zangeres Barei met het lied “Say yay” het optreden van Edurne van vorig jaar doen vergeten toen Spanje op de 21e plaats eindigde met slechts 15 punten. Het is dit jaar overigens voor het eerst dat er een lied gezongen wordt wat helemaal in het Engels is, iets wat nog nooit gebeurd is en waar dan ook veel tegenstanders over zijn.
bron: spanjevandaag[:]